Białowieski Park Narodowy powstał w 1932 roku. Jest to jeden z dwóch najstarszych parków narodowych w Polsce i jeden z pierwszych w Europie. Powierzchnia parku wynosi 10 501,9 ha, z czego pod ochroną ścisłą jest 4 747 ha. Królem puszczy i zwierzęciem herbowym jest żubr, największy ssak w Europie. Park został wpisany na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, uzyskał też status światowego rezerwatu biosfery.

Park obejmuje część Puszczy Białowieskiej, stanowiącej jedyny w Europie bór niżowy, zachowany w stanie naturalnym, co znaczy że puszcza jest jedynym fragmentem lasu w Europie, który nie został nigdy wycięty i procesy naturalne trwają tu nieprzerwanie. To czyni Puszczę Białowieską tak wyjątkową.

Największą powierzchnię parku zajmują lasy dębowo-lipowo-grabowe  Z drzew liściastych dominują potężne dęby, graby, klony, jesiony, olchy, natomiast spośród drzew iglastych – sosny i świerki. Ze względu na bardzo żyzne gleby drzewa osiągają tu ogromne rozmiary.

W Parku utworzono zamknięty ośrodek hodowli żubra a także zagrody pokazowe z żubrem, jeleniem, konikiem polskim oraz wilkiem.

Najlepszą bazą do eksploracji puszczy jest Białowieża, miejscowość tuż przy granicy z Białorusią, ukryta w sercu puszczy.

Turyści odwiedzający Puszczę Białowieską zazwyczaj chcą nie tylko odpocząć, ale i doświadczyć kontaktu z przyrodą, obserwować tutejszą faunę i florę. Organizowane są spacery z przewodnikiem po terenie parku, tropienie śladów zwierząt, warsztaty fotograficzne. Wokół Białowieży wytyczono też ścieżki edukacyjne, trasy rowerowe,  trasy do nordic walkingu, trasy spacerowe. Warto zobaczyć nowoczesną ekspozycję Muzeum Przyrodniczo-Leśnego oraz kompleks zabytkowy zwany Parkiem Pałacowym. Od wiosny można skorzystać z niezwykle ciekawej atrakcji, którą  jest przejażdżka drezyną po torach wybudowanych dla cara Mikołaja II.